ای نازنینم

ای نازنینم ای نازنین لبانت را از خنده باز کن تا بتوانم عشق را درسرخی وقشنگی لبانت دریابم وبایک بوسه مزه عشق را بچشانم و پشت میله های قفس غم آوارگی ایم را احساس نکونم تا از بیهودگی نجات یابم ای نازنین اگه تو بخواهی از من جدا شوی آسمان چشم هایم ابری خواهد شد تیرگی آن را می پوشاند و قطره قطره اشک را بر گونه ام نمایان می کوند بیا که تنها نگاهم به دنبال توست