وقتی که دارم فکر میکنم

وقتی که دارم به خودم فکر میکنم میبینم که چقدر راه سختی در انتظارم است.

در گذشته مردم زندگی ساده وبی آلایشی داشتن اما امروزه اینقدر زندگی سخت شده که...( نمیگم این فناوری ها این تکنولوژی بد است اما...)

اگر علم بشر مشکلاتی را نیز پدید آورده است،‌ با اتکای به جهل نمی توان بر این مشکلات فایق آمد

در خیابان که میروم مردم را میبینم که هر کس گرفتار کاری است یا به جایی میرود همه گرفتارند .کسی به فکر کسی نیست.

 کسی دیگر سراغ کسی را نمیگیرد/دیگر کسی به کسی علاقه ندارد اون رفت واومد های قدیم واون صمیمیت ها دیگر ازبین رفته.هرکس به خویش است.

متاسفانه مشکلی که امروزه دچارش هستیم :

در دنیای امروز ما کسی به کسی اعتماد ندارد این یه حقیقتی است .فقط وفقط خودش.

نگاه ما به زندگی و کردار ما تعیین کننده ی حوادثی است که بر ما می گذرد

من این جمله را قبول دارم همه چیز بستگی به انسان  دارد /این که بخواهیم چه کار کنیم یا...

حوادثی هستند که هم در این دنیا وهم درقیامت برای ما هستند(البته اگر ما کاری انجام داده باشیم)اگر ما به زندگی روشن فکر کنیم دیگر بااین حوادث روبه رو نمیشویم /

 فریاد من از داغ توست ...... بیهوده خاموشم مکن ...... حالا که یادت میکنم ...... دیگر فراموشم مکن ...... همرنگ دریا کن مرا ...... یکبار معنا کن مرا